วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554
billof exchange
ตั๋วแลกเงิน (Bill of exchange) คือ ตราสารการเงินระยะสั้น ที่บุคคลรายหนึ่งสั่งให้บุคคลอีกรายหนึ่ง จ่ายเงินตามจำนวนที่ระบุไว้ในตั๋วแลกเงินนั้น ให้แก่บุคคลอีกรายหนึ่ง ในวันที่กำหนดบนหน้าตั๋วแลกเงินนั้น ตั๋วแลกเงินสามารถซื้อขายเปลี่ยนมือได้ในตลาดเงิน (money market) ส่วนใหญ่จะมีธนาคารหรือสถาบันการเงินค้ำประกัน หรือรับรอง หรือรับอาวัล หรือสลักหลังอย่างไม่มีเงื่อนไข ตั๋วเงินชนิดหนึ่งเป็นตราสารแสดงสิทธิในหนี้ มักใช้ในการซื้อขายสินค้าหรือกู้ยืมระยะสั้นจากธนาคาร โดยทั่วไปสามารถซื้อขายแลกเปลี่ยนได้
Bill of exchange
A bill of exchange or "draft" is a written order by the drawer to the drawee to pay money to the payee. A common type of bill of exchange is the cheque (check in American English), defined as a bill of exchange drawn on a banker and payable on demand. Bills of exchange are used primarily in international trade, and are written orders by one person to his bank to pay the bearer a specific sum on a specific date. Prior to the advent of paper currency, bills of exchange were a common means of exchange. They are not used as often today.
Bill of exchange, 1933A bill of exchange is an unconditional order in writing addressed by one person to another, signed by the person giving it, requiring the person to whom it is addressed to pay on demand or at fixed or determinable future time a sum certain in money to order or to bearer. (Sec.126)
It is essentially an order made by one person to another to pay money to a third person.
A bill of exchange requires in its inception three parties—the drawer, the drawee, and the payee.
The person who draws the bill is called the drawer. He gives the order to pay money to the third party. The party upon whom the bill is drawn is called the drawee. He is the person to whom the bill is addressed and who is ordered to pay. He becomes an acceptor when he indicates his willingness to pay the bill. (Sec.62) The party in whose favor the bill is drawn or is payable is called the payee.
The parties need not all be distinct persons. Thus, the drawer may draw on himself payable to his own order. (see Sec. 8)
A bill of exchange may be endorsed by the payee in favour of a third party, who may in turn endorse it to a fourth, and so on indefinitely. The "holder in due course" may claim the amount of the bill against the drawee and all previous endorsers, regardless of any counterclaims that may have disabled the previous payee or endorser from doing so. This is what is meant by saying that a bill is negotiable.
In some cases a bill is marked "not negotiable" – see crossing of cheques. In that case it can still be transferred to a third party, but the third party can have no better right than the transferor.
Bill of exchange
A bill of exchange or "draft" is a written order by the drawer to the drawee to pay money to the payee. A common type of bill of exchange is the cheque (check in American English), defined as a bill of exchange drawn on a banker and payable on demand. Bills of exchange are used primarily in international trade, and are written orders by one person to his bank to pay the bearer a specific sum on a specific date. Prior to the advent of paper currency, bills of exchange were a common means of exchange. They are not used as often today.
It is essentially an order made by one person to another to pay money to a third person.
A bill of exchange requires in its inception three parties—the drawer, the drawee, and the payee.
The person who draws the bill is called the drawer. He gives the order to pay money to the third party. The party upon whom the bill is drawn is called the drawee. He is the person to whom the bill is addressed and who is ordered to pay. He becomes an acceptor when he indicates his willingness to pay the bill. (Sec.62) The party in whose favor the bill is drawn or is payable is called the payee.
The parties need not all be distinct persons. Thus, the drawer may draw on himself payable to his own order. (see Sec. 8)
A bill of exchange may be endorsed by the payee in favour of a third party, who may in turn endorse it to a fourth, and so on indefinitely. The "holder in due course" may claim the amount of the bill against the drawee and all previous endorsers, regardless of any counterclaims that may have disabled the previous payee or endorser from doing so. This is what is meant by saying that a bill is negotiable.
In some cases a bill is marked "not negotiable" – see crossing of cheques. In that case it can still be transferred to a third party, but the third party can have no better right than the transferor.
วันพุธที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2554
L/C
-> Documents Used in Import – Export <-
Letter of Credit (L/C)
There are many methods of payment used in international transactions. Some methods of payment widely used are as follows;
- Payment in Advance
- Open Account
- Cash on Delivery
- Countertrade
- Bill for Collection
- Letter of Credit
A letter of credit is the payment method in which the exporter bears less risk than most of the other types of payment methods. A letter of credit is a written promise to pay. There are several kinds of letters of credit. The most frequently used in international trade is the confirmed irrevocable letter of credit which is a promise of payment that cannot be cancelled without the consent of all parties concerned: banks, the importer and the exporter. This type is considered to be the safest method of payment for the exporter and also for the importer. The exporter can be certain to get payment for the consignment he dispatched and the importer can be sure that he will get goods in time.
The procedure for payment by a letter of credit is as follows:
Step One:
The importer applies to one of his/her local bank to open an L/C in the exporter’s favor. Then this bank is the issuing bank.
Step Two:
The issuing bank contacts a bank in the exporter’s country. This bank is the advising bank. It is told by the issuing bank that a credit has been opened for the exporter. Then the advising bank notifies the exporter of the letter of credit. The letter of credit lists documents the exporter must give to his bank (advising bank) before he can get paid.
Usually the required documents for the exporter to get paid are;
- Bill of Lading
- Insurance Certificate
- Commercial Invoice
Sometimes some other documents such as the following are also required;
- Certificate of Origin
- Certificate of Quality
Step Three:
The exporter sends the consignment to the importer. The exporter has to be careful about delivery time. The goods must be dispatched before the letter of credit expires.
Step Four:
The exporter submits all the required documents (mentioned in Step Two) to the advising bank, depending on the situation. Generally, these documents indicate that the consignment is on the way to the importer.
Step Five:
The advising bank examines the documents against the letter of credit. If they meet the requirements of the letter of credit, the bank will pay the exporter, according to the terms of the letter of credit.
Step Six:
The advising bank which receives the documents from the exporter sends the documents to the issuing bank.
Step Seven:
The issuing banks checks the documents. If the documents are all right, the issuing bank sends the payment as the reimbursement to the advising bank which has paid the exporter.
Step Eight:
The issuing bank debits the importer’s account for the amount paid to the advising bank.
Step Nine:
The issuing bank releases the documents to the importer.
Step Ten:
The importer forwards the transport documents to the agent or the local office of the carrier.
Step Eleven:
The importer can claim the consignment from the port of discharge.
INTERNATIONAL ORGANIZATION
- JUSE ย่อมาจาก Union of Japanese Scientists and Engineers สหภาพนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรญี่ปุ่น
- ISA ย่อมาจาก International Federation of Standardization Association สมาคมสมาพันธ์ระหว่างประเทศว่าด้วยการเสริมสร้างระบบมาตรฐาน
- NIST ย่อมาจาก National Instutute of Standards and Technology สถาบันมาตรฐานและและเทคโนโลยีแห่งชาติ(อเมริกา)
- ASQC ย่อมาจาก American Society for Quality Control สมาคมเพื่อการควบคุมคุณภาพแห่งอเมริกา
- ย่อมาจาก สมาคมความร่วมมือแห่งภูมิภาคเอเชียใต้
- ย่อมาจาก สหภาพศุลกากรแอฟริกาใต้
- ย่อมาจาก เขตการค้าเสรีในเอเชียใต้
- ย่อมาจาก เขตการค้าเสรีอเมริกาเหนือ
- IATA ย่อมาจาก International Air Transport Association สมาคมขนส่งทางอากาศระหว่างประเทศ
- ย่อมาจาก เขตการค้าเสรีแห่งทวีปอเมริกา
- ย่อมาจาก เขตการค้าเสรี
- ย่อมาจาก องค์การเอกภาพแอฟริกา
- ย่อมาจาก องค์การเพื่อความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา
- ย่อมาจาก องค์การรัฐแคริบเบียนตะวันออก
- ย่อมาจาก องค์การการประชุมอิสลาม
วันจันทร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2554
DDU
Incoterm ทำให้การค้าระหว่างประเทศง่ายขึ้นและช่วยผู้ค้าจากประเทศต่างๆเข้าใจซึ่งกันและกันมากขึ้น Incoterm 2000 เป็นมาตรฐานความหมายการค้าที่ใช้ในการทำสัญญาซื้อขาย Incoterm ถูกดูแลและคุ้มครองโดยสภาหอการค้านานาชาติ (International Chamber of Commerce) ซึ่งยึดติดกับการค้าสหประชาชาติหลัก
ปัจจุบันมี 13 Incoterm ที่ถูกใช้ สัญญาที่ได้ถูกทำหลังจากวันที่ 1 มกราคม 2000 จะอ้างถึง Incoterm แบบฉบับล่าสุดของ Incoterm ซึ่งถูกบังคับใช้ตั้งแต่วันนั้น ซึ่งการอ้างอิงที่ถูกต้องจะต้องเป็น Incoterm 2000 หากยังไม่ได้มีการตัดสินใจโดยผู้ค้า Incotermแบบฉบับก่อนยังคงถูกอ้างถึงกรณีสัญญาถูกทำก่อนวันที่ 1 มกราคม 2000
Incoterm ปัจจุบันจะถูกบรรายายด้านล่างเรียงตามความรับผิดชอบของผู้ขาย อย่างไรก็ตาม Ex-work, Free on Board, Cost Insurance Freight และ Delivery Duty Paid เป็น Incoterm ที่ถูกใช้เป็นประจำสำหรับจุดมุ่งหมายของ Management Dynamic, Inc.
ในทางปฏิบัติ คู่ค้ามักจะเติมข้อคามใน Incoterm เพื่อเพิ่มความชัดเจนให้มากกว่าที่ term จะสามารถให้ได้ ขอย้ำว่า Incoterm ไม่ได้มีการแนะนำใดๆในส่วนที่เพิ่มเติม
DDU- Delivered Duty Unpaid (...ระบุท่าเรือของจุดหมายปลายทาง) : Delivered Duty Unpaid หมายถึงผู้ขายส่งสินค้าไปยังผู้ซื้อ โดยจะไม่เคลียร์สินค้า และไม่ยกของออกจากพาหนะขนส่ง ณ จุดหมายปลายทาง ผู้ขายจะต้องรับต้นทุนและความเสี่ยงที่เกิดขึ้นโดยการนำสินค้าที่เกิดขึ้นนอกเหนือจาก ค่าธรรมเนียม ภาษีและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ในการนำเข้าเพื่อเป็นค่าธรรมเนียมศุลกากร ในการนำเข้าสินค้าไปยังจุดหมาย ภาษีดังกล่าวจะต้องไปตกอยู่กับผู้ซื้อรวมถึงความเสี่ยงในการเคลียร์สินค้านำเข้าภายในเวลาที่กำหนด อย่างไรก็ตาม ถ้าหากคู่ค้าต้องการให้ผู้ขายรับต้นทุนภาษีศุลกากร และความเสี่ยงที่เกิดจากการนำส่งค่าเช่า มันควรจะมีข้อความระบุในสัญญาซื้อขายอย่างชัดเจน
เทอมนี้อาจจะถูกใช้กับการขนส่งชนิดใดก็ได้ เมื่อการขนส่งเป็นการขนส่งทางน้ำควรจะใช้เทอม DES หรือ DEQ ควรจะถูกใช้
ปัจจุบันมี 13 Incoterm ที่ถูกใช้ สัญญาที่ได้ถูกทำหลังจากวันที่ 1 มกราคม 2000 จะอ้างถึง Incoterm แบบฉบับล่าสุดของ Incoterm ซึ่งถูกบังคับใช้ตั้งแต่วันนั้น ซึ่งการอ้างอิงที่ถูกต้องจะต้องเป็น Incoterm 2000 หากยังไม่ได้มีการตัดสินใจโดยผู้ค้า Incotermแบบฉบับก่อนยังคงถูกอ้างถึงกรณีสัญญาถูกทำก่อนวันที่ 1 มกราคม 2000
Incoterm ปัจจุบันจะถูกบรรายายด้านล่างเรียงตามความรับผิดชอบของผู้ขาย อย่างไรก็ตาม Ex-work, Free on Board, Cost Insurance Freight และ Delivery Duty Paid เป็น Incoterm ที่ถูกใช้เป็นประจำสำหรับจุดมุ่งหมายของ Management Dynamic, Inc.
ในทางปฏิบัติ คู่ค้ามักจะเติมข้อคามใน Incoterm เพื่อเพิ่มความชัดเจนให้มากกว่าที่ term จะสามารถให้ได้ ขอย้ำว่า Incoterm ไม่ได้มีการแนะนำใดๆในส่วนที่เพิ่มเติม
DDU- Delivered Duty Unpaid (...ระบุท่าเรือของจุดหมายปลายทาง) : Delivered Duty Unpaid หมายถึงผู้ขายส่งสินค้าไปยังผู้ซื้อ โดยจะไม่เคลียร์สินค้า และไม่ยกของออกจากพาหนะขนส่ง ณ จุดหมายปลายทาง ผู้ขายจะต้องรับต้นทุนและความเสี่ยงที่เกิดขึ้นโดยการนำสินค้าที่เกิดขึ้นนอกเหนือจาก ค่าธรรมเนียม ภาษีและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ในการนำเข้าเพื่อเป็นค่าธรรมเนียมศุลกากร ในการนำเข้าสินค้าไปยังจุดหมาย ภาษีดังกล่าวจะต้องไปตกอยู่กับผู้ซื้อรวมถึงความเสี่ยงในการเคลียร์สินค้านำเข้าภายในเวลาที่กำหนด อย่างไรก็ตาม ถ้าหากคู่ค้าต้องการให้ผู้ขายรับต้นทุนภาษีศุลกากร และความเสี่ยงที่เกิดจากการนำส่งค่าเช่า มันควรจะมีข้อความระบุในสัญญาซื้อขายอย่างชัดเจน
เทอมนี้อาจจะถูกใช้กับการขนส่งชนิดใดก็ได้ เมื่อการขนส่งเป็นการขนส่งทางน้ำควรจะใช้เทอม DES หรือ DEQ ควรจะถูกใช้
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)